Ryddings langs vegar

Me har det siste året rydda langs fylkes, riks og europavegar i Bergen, Os, Osterøy og Austevoll for NCC Roads. Det har vore ei ny røynsle med ein heller bratt og tung læringskurve. Eg har vore, og er, blant dei som meiner at mekanisk skogrydding langs vegane våre er grei vandalisme - så det var litt rart brått å vera vandal. Me byrja idealistisk nok med manuell rydding og flising av alt, det gjekk med dundrande underskot. Så leigde me ei hydraulisk sirkelsag med tre blad som me monterte på kjeften på ei steinklype på ei gravemaskin med rotortilt, det fungerte nokonlunde men vart alt for grovt.
Me prøvde ut ei hydraulisk sag med sagkjede på ei stor skive og beskyttelse over, det var grei katastrofe - det såg meir ut som om eit fly hadde krasja inn i trea!
No brukar me ei hydraulisk sag med eitt blad med same opplegg som den med tre blad, det fungerer stort sett greitt. Føraren kjem greitt til og kan laga nokonlunde snitt, litt knaggar vil det nok alltid verta for dette er ikkje finbeskjæring. Denne saga har nok litt for svak hydraulisk motor men det går ok.
Successen er svært avhengig av kor flink føraren av maskina er, han som me har no klarar seg ok men han har ikkje mykje skogserfaring. Det skulle vore artig å prøvd ein som har køyrt lastbærar eller hogstmaskin og som også har røynsle frå manuell hogst - men kor mange slike er det som køyrer gravemaskin...