Haust

No er hausten komen for alvor, lauvet er borte i høgda og det er ei mengd med ting som er "årets siste". Her er to av dei; årets siste blåbær og årets siste kantarellar. Kantarellane smaka godt i ein god risotto om kvelden, blåbæra var ikkje mykje å skryta av.
Hausten er ei litt melankolsk årstid, den tida på året ein ofte tenkjer attende på alle dei fine dagane som gjekk så fort, på alt ein skulle gjort som det ikkje vart tid til i år heller. Kanskje det vert tid neste år? Neppe om ikkje ein set av tid til det.

Eg fann og ei artig bjørk i tregrensa rett ved stølen vår. Ho hadde kjempa og tapt mot snøen i mange år og hadde vakse langs bakken i over 6 meter før ho omsider klarte å få kruna opp frå bakken. Imponerande livsmot, noko å læra for alle!
Gje aldri, ALDRI opp!!