Ein digresjon

Dette er ein treblogg med nokre mindre digresjonar innimellom. Dette vert ein av dei.
Dei som kjenner meg veit at eg hostar heile tida- mykje. Dette er noko som har auka med tida og særleg i det siste. For fire år sidan vart det fastslege at eg sannsynlegvis hadde sarkoidose, ein autoimmun sjukdom som har mange utslag. Året etter var teikna på dette borte og eg vona at alt var i orden, men det var det nok ikkje. Det viser seg eter mange undersøkjingar at hosten kjem av sarkoidosen. Nye røntgen og ct bilete viser at eg har mange knutar i lungene og pusteprøvane på bedriftshelsetenesta viser nedsett lungekapasitet. Alt svart so langt men no kjem den ljose delen. Lungespesialisten vil ta ein del prøvar for å fastslå 100% at det er sarkoidose, deretter vil dei sannsynlegvis setja inn motrådgjerder, i dette tilfellet kortisonbehandling. Han meiner at ein skikkeleg kur over eit knapt år vil ta rotto på fantaskapen og hosten er vekke. No er ikkje kortisonbehandling berre berre, men det er det ikkje å hosta og harka heile tida heller. Han førespegla meg "månefjes" når behandlinga var på topp, i tillegg ein viss apetittauke så det gjeld å knipa att kjeften.
Vel, det var det. Neste innlegg vil som vanleg handla om tre:)