Noko av det mest gledelege i tida er det sterkt aukande engasjementet mellom folk med omsyn til tre. Ovanføre er eit lesarinnlegg eg saksa frå avisa "Hordaland" nyleg der ein lesar reagerer på at det er fjerna nokon tre mellom ein parkeringsplass og elva.
Trea var små og vanskapte og vart nok sikkert fjerna for at dei på ingen kunne oppfylla oppgåva dei var planta til. Eg vonar, i lag med Sausjord, at det vert planta nye tre som får litt (mykje!) meir jord og skikkeleg stell så dei har ein sjanse til å veksa opp.
Eit slikt aukande engasjement kan også føra til at me også her i landet på sikt tek trea på alvor. Alle har ofte ei meining om offentleg eigde tre, og det er vel og bra, men kvifor skal ein ikkje kunna ha ei meining om og påverknad på stellet av privateigde tre? Noreg er eit av få land i verda som ikkje har nokon uttrykt politikk med omsyn til tre, dette gjev seg sjølvsagt også til uttrykk i eit særs tynt lovverk som omhandlar og regulerer tiløve til tre. Ta til dømes Plan og Bygningslova der ein må søkja om dei mest bagatellmessige ting ein vil endra på huset eller i hagen men eigaren av eit vakkert landskapstre kan utan vidare øydeleggja det - logisk?
Endringar skjer ikkje fordi me trenerdar vil det, difor set eg pris på allslags engasjement frå folk flest.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar